Pagina's

donderdag 7 december 2017

Recycleren - vrolijke PIP-schortjes deel 2

Vandaag deel 2 van de werkbeschrijving om het schortje te maken. Hier vind je deel 1 (over de roezels maken)


Je hebt nodig:
- stof voor het schortje
- stof voor het lint
- Naaimachine
- Rond schaaltje
- Pen

Knip de stof voor het schortje. Ongeveer:
Groot (vanaf 13 jaar): 40 x 30 cm
Middel (5-12 jaar): 30 x 20 cm
Klein (1-4 jaar): 25 x 17,5 cm
Let op: Maten zijn een indicatie!

Knip de stof voor het lint:
Groot: 190 x 9 cm
Middel: 170 x 8 cm
Klein: 140 x 8 cm

Wil je een kant en klaar knippakket voor een schortje in deze stoffen of een kant en klaar schortje? Kijk even bij mijn Marktplaatsadvertentie

Leg op de hoek een rond schaaltje:

 Teken met je pen de hoek rond af:

En knip de hoeken rond af:

Pak je roezel en speld deze op de goede kant. Als je een lockmachine hebt, kun je het locken, en anders stik je het met een naaimachine en knip je het daarna met een kartelstofschaar of zigzag je er nog langs. Zelf vond ik het superpraktisch om gewoon alleen de eerste 2 spelden te zetten en dan steeds een stukje te locken. Je kunt ook de volledige roezel rond erop spelden en daarna stikken.

En klaar: Zoals je ziet valt de roezel na stikken naar binnen:

Zelfs met terugvouwen, blijft het een beetje rechtop staan:

Dus stik je het nog even kort op de kant door. Zelf hield ik ong. 2/3 mm aan. Niet té kort op de roezel, dan wordt het niet mooi plat.

Zo zie je ongeveer waar ik begonnen ben. Je kunt het even plat strijken of even spelden, zelf heb ik dat niet gedaan, ik ben gewoon begonnen met stikken:

Zoek de verschillen ;)...

En plat:

De linten maak je eenvoudig door ze dubbel te strijken (je krijgt dan 4,5 of 4 cm breed lint). Je vouwt hem 1 cm aan beide kanten naar binnen en je speldt het vast. Zelf ben ik gewoon aan 1 van de uiteindelijk begonnen met stikken, daarna in 1 streep door over het schortje heen en toen weer door naar het andere uiteinde. 

En klaar:

Het is echt een heel eenvoudig schortje om te maken. Door de roezel is het best een bewerkelijk schortje, maar dan bedoel ik echt 'bewerkelijk' qua tijd. Vooral als je weinig ervaring hebt, heb je mogelijk de foto's nodig om te snappen welke stappen ik zet. 

Wanneer je wat meer ervaren bent en een soortgelijk schortje wilt maken met zakken, heb je mogelijk iets aan mijn eerdere blog over de wasknijperschort

Als beginnend naaister moet je ergens beginnen. Zelf heb ik allerlei projecten van internet geplukt en ben ik gewoon begonnen. Ik heb nooit naailes gehad en als ik ergens tegenaan loop, vraag ik het gewoon aan iemand in m'n omgeving. Op mijn beurt krijg ik weer weleens vragen van anderen 'hoe zou je dit of dat doen?' Zo kunnen we elkaar helpen. Ik hoor positieve verhalen over het boek Alle naaitechnieken. Zelf ken ik het boek nog niet, ik heb het aangevraagd bij de bibliotheek. Het schijnt bij uitstek een boek voor beginners te zijn. Ik heb nog niet kunnen vinden wat voor soort projecten erin staan, maar ik laat me graag verrassen. Ik laat jullie weten als er iets leuks in staat :)!

Een jaar of 6 geleden had ik amper een naaimachine aangeraakt en inmiddels geef ik handgemaakte cadeautjes weg of verkoop ik het. Dat had ik niet kunnen denken dat ik het nog eens zo leuk zou vinden om zelf allerlei dingen te maken, laat staan van 2ehands stoffen :)...

Waarin heb jij jezelf verbaasd de achterliggende jaren? Bleek je beter met geld om te gaan dan je ooit had kunnen denken? Had je een verborgen teken- of schildertalent? Zag je jezelf als amateurkok maar bleek je professional?

3 opmerkingen:

  1. Bijna 43 jaar geleden ben ik begonnen met kleertjes te maken voor mijn pasgeboren dochter op een handnaaimachine. Dat was ook voor het eerst dat ik een naaimachine aanraakte. Na 1 jaar een electrische in een koffer (zwaar) en jaren later een lichtgewicht met zigzagsteek. Ik maakte (bijna) alles zelf. Van winterjasjes tot t-shirtjes met bijpassende onderbroekje, van verkleedkleren tot wintersweatshirts en truien. Vanaf een jaar of 12 wilde dochter ook wel eens kleding uit de winkel (spijkerjack en 'echte' spijkerbroek) en kreeg ze kleedgeld (onder begeleiding). Soms kocht ze iets in de winkel en soms zochten we stof uit en naaide ik een jurk of broek voor haar. Sinds de kindern volwassen zijn heb ik amper meer een naaimachine aangeraakt maar ben van plan de draad weer 'ns op te pakken want mode voor vrouwen van mijn leeftijd is of 'oudewijverig' , te jeugdig of te 'damesachtig' voor mij!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik blijk best muzikaal te zijn, tot mijn verbazing en vreugde. Als kind ben ik een keertje uitgelachen bij het zingen en mijn ouders hadden niets met muziek, dus het heeft jaren geduurd voordat ik ook maar durfde te denken dat muziek iets voor mij zou zijn. Omdat ik me zo oogelaten voelde bij zingen in de kerk heb ik zangles genomen en toen bleek dat ik eigenlijk best aardig kan zingen. Daarna ben ik zelfs met muziekles begonnen en speel ik een instrument, daar beleef ik veel vreugde aan. Mijn ouders vinden het nig steeds niks, maar ik ben blij dat ik op latere leeftijd muziek ‘ontdekt’ heb.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb naailes gekregen van een vriendin vanaf mijn derde zwangerschap. We hebben toen samen een jeansbroek en jeansrok gerecycled tot positierok. Haken heb ik mezelf geleerd en mijn echtgenoot blijkt het ook leuk te vinden.
    Even een tip. Als je zo langs de rand moet naaien zoals bij de roezels van je schort, lukt dit het best met een ritsvoetje aan je naaimachine. Probeer maar eens.

    BeantwoordenVerwijderen