Pagina's

donderdag 15 februari 2018

Zuinig, zuiniger, zuinigst...

Iemand vroeg me een 40 jaar oud tafelkleed te vermaken...

Nou, dit kleed kun je niets verwijten toch ;)... Kijk dan, het kleed begint echt flink te slijten:

Een stuk eraf, nieuwe zoom erin en de persoon in kwestie helemaal blij... Ik heb nog gezegd dat er eventueel van de goede stukken bijv. nog theedoeken/schoonmaakdoeken/onderzetters/o.i.d. gemaakt kunnen worden. Wie weet voor de volgende keer ;)...

Van de week rondde ik nog een project af; ik zou een voering repareren in een jas van iemand. Ohhh, lag er al vanaf december, steeds kwam er iets tussen... Nu dus afgerond... Heerlijk, weer iets van m'n lijstje...

Nee, ik doe geen verstelgoed voor anderen, ook niet tegen betaling. Dat is me te gek, ik heb gewoon genoeg te doen. Af en toe doe ik een ruil, zoals hier eerder...

Hebben jullie weleens zoiets ouds nog gerepareerd (voor jezelf of voor iemand anders)? 
Of iets gerecycleerd?

9 opmerkingen:

  1. Wij gebruiken nog steeds gewone lakens ipv hoeslakens gewoon omdat ik er nog heel veel liggen heb (gekregen na overlijden van enkele tantes). Onderlakens verslijten op de "ligplaatsen". Als ik zo'n laken heb dat begint dunner te worden, scheur ik het laken in twee. Ik draai de buitenkanten van de lakenstukken en stik die aan elkaar. Ik werk die naad af met een platte naad. De scheurkanten werk ik af met een zoompje. Als ik het bed opmaak, komt de platte naad midden de matras te liggen. Dergelijk hersteld laken kan nog een hele tijd gebruikt worden. De stof die al ietwat versleten is, komt dan aan de zijkant van de matras te liggen.

    Ik kreeg bij het overlijden van verschillende familieleden ook vrij versleten flanellen lakens maar het gedeelte laken dat onder de matras wordt gestoken,is dan nog in zeer goede staat. Ik scheur er die stukken af en maak er schotelvodden van : 2 lappen flanel van 33 cm op elkaar, afwerken met een overlocksteek en ik heb gratis schotelvodden die bovendien nog in de kookwas kunnen.

    Toen ons oudste kleinkind geboren werd, opteerde onze dochter ervoor om met wasbare luiers te werken maar die zijn nogal duur in aanschaf. Ik heb toen één tweedehands luiertje gekocht en daar een patroon van gemaakt. Ik heb met dat patroon minstens een stuk of 50 luiertjes gemaakt met een elastiekje aan de beentjes en aan het rugje en velcro om te sluiten. Die luiertjes heb ik gemaakt van afgedankte flanellen lakens. Ons kleinkind had luiertjes in verschillende kleuren, effen of met motieven. De luiertjes kostten enkel wat stikzijde, elastiek en velcro want de rest was uit gerecykleerde stof.

    Mijn man gaat met de fiets naar het werk en draagt dan een flanellen hemd. Na verloop van tijd vertoont de binnenkant van de kol van een hemd slijtageplekken. Ik haal de kol uit de staander, keer die, stik die opnieuw vast. Het hemd kan terug een hele tijd gebruikt worden en het versleten kolgedeelte is niet te zien.
    Afgedankte flanellen hemden worden gedegradeerd tot poetslappen of tot klusjesvodden.

    Badstofhanddoeken met slijtageplekken worden gerecykleerd tot ofwel washandjes ofwel gastendooekjes of slabbetjes (toen de kleinkindjes die nog nodig hadden)

    Als ene kledingstuk niet meer te herstellen is dus echt versleten en door niemand meer bruikbaar, haal ik alle nog bruikbare zaken van het kledingstuk af : knopen, lummeltjes, koordstoppers, velcro, nog in goede staat zijnde ritsen.... om te hergebruiken. Labeltjes en allerhande etiketjes zijn dan weer goed om in een ander kledingstuk een gaatje te camoufleren. Ik heb meerdere dozen waar ik al mijn gerecykleerde materiaal per soort in sorteer. Afgehaalde knopen zitten gesorteerde per kleur en ik moet nooit knopen kopen als ik er één nodig heb.

    Ik ben nog van de generatie die kousen stopt. Voor mijn man koop ik altijd dezelfde kousen : zelfde kleur, zelfde maat, zelfde breiwerk. Het is niet makkelijk om goede stopwol te vinden want de meeste gaan af van kleur na meermaals wassen.Een kous met een dunne plek herstel ik door over de dunne plek te mazen met stopwol. Is een sok na meerdere herstellingen niet meer te herstellen, dan trek ik het beengedeelte van de sok uit en wind het op een kartonnetje zodat de krulletjes eruit zijn. Dat afgetrokken garen is perfect om een andere kous mee te herstellen. Aangezien mijn man al zijn kousen gelijk zijn, is het afgehaalde garen dezelfde dikte, kwaliteit en kleur. Een gestopt gaatje of overmaasde plek is haast niet te zien en de kous kan nog een hele tijd gebruikt worden.
    Nog een ander voordeel van altijd identieke kousen te kopen is dat, als er dan toch eens een sok niet meer te herstellen is, ik de tweede opzij houd. Die tweede sok kan dan samen met een andere identieke sok opnieuw een paar vormen.
    liesbet

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik maakte van een oude bankhoes een fijne deken. Verder ben ik niet zo goed met de naaimachine....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik herken het patroon van het tafelkleed, hadden wij vroeger thuis ook! Maar dat is heel lang geleden al beland in de poetslappenmand. Ik heb nog nooit iets gerepareerd dat zo oud is, maar doe wel verstelwerk aan onze kleding. Deze week toevallig weer gedaan, wat naadjes los aan shirts, een broekspijp waarvan de zoom was losgegaan, dat soort dingen. De kleding is nog prima, en het repareren is een kleine moeite. Als het dan weer gerepareerd de kast in kan, geeft me dat een goed gevoel.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja dat doe ik geregeld voor mensen.
    Dankbaar werk mensen blij maken.
    Groetjes Jannie

    BeantwoordenVerwijderen
  5. JA! Versleten handdoeken worden washandjes, versleten washandjes werden een onderdeel (zweetband) van mijn fietspetje. En in ons Repair Café krijgen we de gekste vragen...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Op mijn werk in een zorginstelling werd er een stoomreiniger aangeschaft zodat mijn werk als schoonmaakster een stuk makkelijker werd. Er zaten 2 doeken bij en toen die slechter werden , werd er gekeken wat nieuwe doeken kosten, dat viel nog al tegen, het geld is er wel, maar dat kan in mijn ogen beter voor de bewoners gebruikt worden. Dus bood ik aan om van oude handdoeken zelf nieuwe doeken te maken, kosten 0 euro . De oude handdoeken worden meestal gewoon weggegooid en nu worden ze echt tot ze op de draad versleten zijn gebruikt. Bovendien heb ik uit 2 handdoeken in totaal 8 doeken gehaald , dus meer doeken als reserve. Nieuwe kosten 15 euro per stuk. Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hier geregeld kapotte knieen in broeken van de kleinkinderen, een stuk plakvlieseline erachter en doorstikken maar met bijpassend garen of juist afstekend, kunnen ze de broek weer (even) aan. Of nieuwe rits in een jack (is wel een minder leuk werk!Maar ze kunnen er dan het seizoen uit weer mee doen! groet, Lucie)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik heb sloffen gemaakt van een oude wollen deken. Van de stukken die ik overhad maakte ik ook nog inlegzolen voor in de laarzen. Gewoon op maat knippen. Van oude gordijnen heb ik een kaproen gemaakt voor een fantasy festival.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik zelf helaas niet, maar ik vind het geweldig als mensen dat kunnen. Wel heeft mijn jongste dochter wel eens rokken voor mij korter gemaakt.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen